Максим Богданович - большой эстет, вот это красивое стихотворение - в мертвом ныне жанре "высокой дворянской лирики"

I зноў пабачыў я сялiбы,

Дзе леты першыя прайшлi.

Там сьцены мохам параслi,

Вясёлкай адлiвалi шыбы.

Усё ў пылу. I стала мне

Так сумна-сумна ў цiшыне...

Я ў сад пайшоу - там глуха, дзiка,

Усё травою парасло...

Няма таго, што раньш было...

Няма таго, што раньш было,

I толькi надпiс "Веранiка"...

I толькi надпiс "Веранiка"

на лiпы ўрэзаны ў кары.

Казаў вачам аб тэй пары:

- Расьцi, ўзмацовывайся, дрэва,

Як манумент жывы ўставай

I к небу надпiс падымай,

I к небу надпiс "Веранiка"...

Чым боле сходзiць дзён, начэй,

Тым iмя мiлае вышэй...

Няма таго, што раньш было...

Няма таго, што раньш было,

I толькi надпiс "Веранiка"

Чым боле сходзiць дзён, начэй,

Тэм iмя мiлае вышэй…

можно и перевести... 

Серия сообщений "Перевод":
Часть 1 - Zamiast . Magda Czapinska (Обещанный перевод песни Эдиты Гепперт )
Часть 2 - Нiколi. Ў бездарожжа для тых, каму шчасціць
Часть 3 - Веранiка
Часть 4 - Полнолуние. Проблемы перевода
Часть 5 - Родная мова
Часть 6 - Закрыв глаза, я слушаю Стамбул
Часть 7 - Напитись голосу твого